Saturday, July 14, 2012

Hantu. Ghost. Bhoot.

dari pagi tadi hati tergedik-gedik nak cite pasal hantu. hantu dari POV aku adalah satu subjek kegemaran orang. bukan sahaja orang melayu, tapi worldwide kot. mmg entiti yang feymes juga ada pelbagai versi dan jenis. Ju-on (korea) sundel bolong (indon) n nag nak (thailang) adalah antara hantu2 asia yang dah ada brand sendiri. canggih ek. hantu adalah biznes yang boleh bawak profit. kalo tak, takkan muzium blh wat pameran hantu, fun fair blh ada rumah hantu kan? even skrg ada download2 cite hantu sume. ha, ni lagi satu brand hantu yang terpahat dlm hati penakut aku ni. kalo korang dilahirkan sezaman dengan aku, rasanya korang penah kot tgk cite ni..


cite hantu ni bapak scary. and reason utama nape aku tak suke clown. clown tak penah nampak kelakar di mata aku. pada aku clown adalah satu ciptaan manusia yang sgt mengerikan. pada sape2 yag mencari rezeki halal sebagai badut utk menghiburkan orang- jgn salahkan aku. aku terlanjur tgk cite ni dlu. 

kenapa hati aku tergedik2 nak cite pasal hantu? sbb pagi tadi gile bapak besar setan mengacau. even tym aku tgh taip ni pun tengkuk aku meremang. aku memang slalu kena himpit/ tindih ni. for those yang penah kena, korang fhm la betapa seksa nya bila bnda tu jadi. tak boleh nafas nye, nak jerit pun payah. ada org kata tu sbb roh kita tak masuk habis lagi tp kita dh terjaga. nth. apa reasonnye aku tak pasti tapi pagi td dia siap jerit2 lagi kat telinga aku. terbaek ah. sbbkan aku selalu kena, aku tak la takut sgt. in fact aku kena pun pagi. tapi kalo aku nk tido lena lps tu mmg mimpi la nak dapat. kalau kena malam, aku ketuk pintu bilik ibu, ajak ibu tido skali, baru blh lelap. 

so inspired dari kejadian tu, aku nak share beberapa kejadian aku jumpa/nampak hantu. ni adalah pengalaman sebenar. bukan hearsay. kalau tak caye, terpulanglah. 

1st time: kat Taman Tuanku Jaafar
time tu umur aku dalam 5-6 tahun. tapi aku tak tahu nape apa yang aku nampak tu aku tak boleh lupa. and aku pun tak pasti samada yang aku nampak tu hantu ataupun betul2 seorang nenek tua yang nmpak macam org gile, tiba2 wujud kat TTJ. aku tak penah nmpak nenek tu sblm tu. tym tu nak maghrib and aku diarahkan masuk rumah macam biasa. sblm masuk, aku mmg sure aku nmpk seorang nenek tua, baju compang camping, berkain batik, berbaju kurung kedah, rambut mengerbang tak terurus paras pinggang- mengala ke arah rumah bertentangan dengan padang. jauh jaraknya tu tapi aku sumpah boleh nampak.. aku tak nampak muka dia sbb dia membelakangkan aku dan berjalan ke arah depan sana. tapi sungguh, aku mmg nampak.

2nd time: kat TTJ jugak.
ni aku tak nampak. ni aku dgr. masa tu jalan raya. jalan ramai2 dengan family org lain. bila aku ckp berjln bukan dgn kete ye. jln2 ziarah jiran tetangga. dan tempat yang aku nk gi tu menggunakan tempat yang sama aku nampak nenek tua tu. tak lah takut time tu sbb maklumlah, budak2. sronok gile tym raya. tapi aku notice ibu diam semacam *okeh. myb korg tak tahu, mak aku adalah antara manusia2 spesel yang blh nmpk bnda2 alah ni. dia boleh ubat org tapi bukan hebat gile mcm harun din. so kalo tetibe terpikir nk dia tolong, better tak payah la sbb at the end korg akn menyusahkan dia. dia ikhlas nak tolong tapi malamnye mmg mengigau sakan la dia* sampai je rumah, ibu cite dia nmpk org pakai telekung putih ada kt tingkap rumah dua tingkat tu. menjadi seorang kanak2 yang penuh curiosity, aku tanye mcm2. mcm mana rupa dia bu, apa dia buat bu bla bla bla. dan secara tiba2, ada satu suara yang kuat memanggil nama aku- Siti!! lillahitaala aku tak rasa tu suara org. sbb suara lelaki pun tak, perempuan pun tak. dan sume org dlm umah aku blh dgr. 

3rd time:
ni pun tym raya gak. jalan2 raya. ha, yg ni naik kereta. ven rusa lama kitorg. kt area seremban. kwsn tu mcm ala2 kampung. banyak rumah g, so odway nak g rumah kawan ayah aku tu, mmg dah agak lewat gak la. dalam 10.30 mlm. tp sbb kitorg konvoi n makcik tu insist supaya kitorg dtg. dia wat open house, lupe nk ckp. tp tu tak penting. yg penting, tym kitorg lalu kat satu kwsn ala2 mcm paya or semak tinggi2, aku tiba2 nmpak perempuan pakai maxi labuh warna ungu merah something. yang peliknye, pe dia wat dlm semak tu, berdiri bukan mengadap jalan? aku plak g tegur- pe orang pmpuan tu wat dlm semak tu bu? ibu cpt2 sruh aku diam n baca ayat qursi. tapi sudah terlambat, sampai je aku kat open house tu, aku terus demam. on the dot. tak de lengah-lengah. hadoi. 

4th time: kat SMKAP.
prep malam SMKAP mula lps solat isya'. masa tu form one. syuhada masih seorg budak hingusan yang terlalu takut dgn undang2 so habis je doa trus direct g kelas utk prep. takut lambat punye psl. masa tu antara kwn2 yang ada dengan aku time tu adalah ummu  n fana yb. fana jln sblh aku. kitog lalu ikut susur gajah. n nk g clz, kena lalu kwsn budak putera letak selipar. direct dgn tmpat tu, tiba2 aku nmpk seorg kakak berdiri betul2 belakang tiang. kalo nk terangkan, kira dia mcm cium tiang. mcm tu lah dekatnye. ada beberapa perkara tak logik yg ada dlm pale aku time tu. 1st ni skolah agama- mmg tak la nk berada kt tmpt budak lelaki mcm ni. kedua- pe jdh ko nk berdiri kt tiang ni? third- aku tak nmpk muka dia even aku tahu dia pakai baju kurung krim n tudung labuh krim. sambil jln sambil mata aku pndg 'kakak' tu. but then lepas je tiang tu, tiba2 aku rasa- sah, hantu la ni. trus berlari aku ngan fana.*tak tahu la dia ingat lagi ke tak*  g lantak ngan tudung labuh adap sopan sume. yang aku tau, aku selamat. haha. 

okeh. tu la pengalaman aku encounter ngn hantu. tak mendatangkan faedah pun.just nk berkongsi cerita.  hehe


-selamat hujung minggu kawan-kawan-

No comments:

Post a Comment

senyum <3